cancelas

o falar non ten cancelas
e o meu corazón
vai desencriptado
fóra das palabras

hoxe traduzo só
a linguaxe do tacto
sintagmas de aloumiños líquidos
os meus beixos paradigmáticos
exploran os territorios da simultaneidade
deste gozo-presencia
en desorde sinestésica

non hai nada que entender
para chegar a tocarte.

Masao Yamamoto

FÁLLAME A INSPIRACIÓN

FÁLLAME A INSPIRACIÓN

E SÓBRAME EXPIRACIÓN

Hoxe nin con cervexas

Nin con cava

Dou enfiado nada

Que se pareza a iso que

Adoitamos chamar poesía

Será porque algo falla

Nos recunchos

Máis intimos

Do meu corazón sitiado

Por altofalantes que exudan

Unha melopea inhóspita

De pronomes recheos

De nada a punto de caramelo

CON PERMISO DA REVOLUCIÓN 

POEMA OMNÍVORO

Podo converter

un rumor de remos

rimando remesas de risas

En misas de mesas

Redondas onde amasar

Empanadas de rosas

Dádeme unha panca

E convertireinas

En brisa GRIS

Mentres arrefrían

un par de ovos da casa

e un chouriso da aldea

con patacas do país

PERO isto non significa nada!

Non tiña por que

Pero polo de pronto

Significa

Que como de todo

(Menos carnaza e mocos fosforescentes)