a soas contigo

a soidade adáptase
á felicidade
como a auga
ao recipiente
que a contén
e
contamínase
coa mesma facilidade

o isolamento é auga
contaminada de incertidumes

(ti e máis eu somos senlleiros
gozando desta felicidade efémera
e deixamos  as nubes pasar
por debaixo dos nosos paseos)

agoriña mesmo

o tempo non debe existir
alén dos límites mentais
dos cómputos humanos
por tanto
sempre
e
nunca
posiblemente sexan as máscaras
en que oculta a súa pelaxe
o can vagabundo
do instante
que para entendernos
chamamos
agora
agoriña mesmo

as horas moscas no té

cantos gregorianos

ABRIL

espertamos pola mañá moi cedo
intrigados polo canto mecánico dun paxaro
abrimos a ventá
entra o ruído do tráfico (parece mentira a esa hora xa)
e poñémonos a mirar a mirar
e caemos na conta

só era un cuco
poñendo os seus niños
en ovo alleo

paxaretadas tecnolóxicas

eu voto por PIPI

ideíña de Orola

Gustav Klimt "Recondita Armonia"

luar na lubre

O luar aniña nas nubes
dos teus ollos prácidos
e caen ovos pintados
de noite traslúcida
bordados de lunares
fosforescentes
con festóns grises e negros


azul profunda e
verde a miña voz
ámate
como o mar ama
as súas mareas
recorrentes

machus hipánicus

cando un mono azul
vira verde polo motivo que sexa
non tarda en volverse lila
despois de virar vermello de ira
amoraratado de rabia

coidado cos dentequeiros!
xean o sangue
dos sumidoiros
e o plasma das veas

como non me gusta
cargar as tintas
nin con culpas alleas
víro eu mesmo polícromo
e así entendo
o que pasa
e que pasa?
ná de ná!
xa

ai, o varón hispano
ese mamut extinguido
cando aprenderá a ser algo femia
e un chisquiño feliz?
se non custa nada!

outra vez a palabriña
Non, se hai vocablos
que unha vez subliñados
teiman en perseguírente
de por vida

que fixación!

imaxe cedida por Orola para o mundo