a soidade adáptase
á felicidade
como a auga
ao recipiente
que a contén
e
contamínase
coa mesma facilidade
o isolamento é auga
contaminada de incertidumes
(ti e máis eu somos senlleiros
gozando desta felicidade efémera
e deixamos as nubes pasar
por debaixo dos nosos paseos)
No hay comentarios:
Publicar un comentario